2023 We zoeken de grenzen op

Fietstocht langs de grenzen van ons land. Dus langs de Duitse grens, langs de Belgische grens  en dan langs de Noordzee kust terug naar Amsterdam. Maar eerst moeten we natuurlijk naar de grens.  Periode eind augustus - begin september 2023

Vanuit Amsterdam fietsen we via Zaandam en Purmerend richting IJsselmeer en Enkhuizen. Het regent een heel klein beetje als we vertrekken. Even na twaalven zijn we in Hoorn en is het tijd voor de lunch. Ruim op tijd voor de boot naar Stavoren bereiken we Enkhuizen. Er zit dus niks anders op dan maar ergens op een terras aan de haven te wachten. Tijd voor een verse muntthee.

Met de boot dus van Enkhuizen naar Stavoren en daarna nog een paar kilometer door naar Warns. Leuke B&B, de Loft, recht tegenover de kerken begraafplaats. De volgende ochtend, zondag, mochten we om 8 uur dan ook genieten van het luiden de klokken, oproep tot kerkbezoek. We zijn in Warns gebleven om te eten. Dit viel zeker niet tegen, Surf en Turf van ossenhaas en grote garnalen op iets te garen groente, maar met ruime hoeveelheid frietjes, salade en peertjes met kaneel. Restaurant Greate Piet, prima plek.

De zondagsrust werd dus om 8.00 in de ochtend hard verstoord door het luiden de kerkklokken. Voor wie is ons een raadsel want we hebben geen kerkganger gezien. Nou waren wij natuurlijk al met het ontbijt bezig, we hadden namelijk een lange rit voor de boeg en we wilde op tijd op pad zijn.

Via Hindeloopen en Makkum langs het IJsselmeer richting Harlingen voor de tocht langs de Waddenzee. We fietsen tot Holwert en daar buigen we even landinwaarts naar Dokkum, de overnachtingsplek voor vandaag.

We hebben er ruim 100 kilometer op zitten als we tegen vier uur in de middag de wallen van de oude vestingstad passeren op zoek naar het logement voor de nacht. Voor het eten onze vaste wandeling, indien we in een vestingstad zijn, over stadswallen gemaakt. Morgen verder langs de Waddenzee richting Delfzijl om vanaf daar langs de Duitse grens af te zakken naar het zuiden.

Derde dag en drie keer is scheepsrecht. Het begon al bij het verlaten van Dokkum, we reden op de weg, hadden de inrit naar fietspad gemist en misten dus ook de afslag. Terug fietsen dus. Ook op de dijk langs de Waddenzee mochten er terug omdat het pad ophield.Terug fietsen dus. En de derde keer viel zwaar, de geplande overnachting rond de 100 km lukte niet helemaal dus stukje verder naar Midwolda. Wederom missen we een afslag en zien na het kruizen van het water de weg waar we net hebben gereden aan de kade overkant. We fietsen dus zomaar weer terug voor de derde maal. Maar we bereiken uiteindelijk Midwolda na een dag met 125 km plus extra kilometers terug fietsen in het zadel. 

Paar opmerkingen over het Noorden van ons land en zeker het stukje Groningen, wat is het leeg en stil. Mooi, dat wel. We komen amper mensen tegen en er is dus onderweg niks te krijgen. 

Omdat we uit ervaring weten dat horeca buiten de randstad op maandag dicht is hebben we onderweg een salade meegenomen uit een buurtwinkel, bleek een goed plan.

Wat verlangen we terug naar de vervloekte wild roosters van voorgaande dagen. Het asfalt ertussen was glad en de weg ruim en recht. Wat een verschil met vandaag. Elk dorp heeft een mooie rustieke steentjes weg, dat is nog te doen, maar waarom de fietsknooppuntenroute soms over zandpaden gaat blijft een raadsel. Al heeft het misschien mee van doen dat over dit soort wegen het binnenvallende Duitse leger minder hard kon opschieten en dat het toen maar zo gelaten is. Anyway Matthieu van de Poel zou zich prima vermaakt hebben.

Onderweg het bijzondere dorpje Bourtange aangedaan. Wederom kunnen we een vestingstadje van de lijst te bezoeken vestingstadjes schrappen.

Geen overnachting te vinden in Twist, dus iets afgeweken van het plan wat we in de ochtend hadden en iets meer landinwaarts aangeland in Nieuw Amsterdam. Als je zo een mooie plaatsnaam op de kaart ziet is het lastig niet even te checken of er een B&Bis met een kamer vrij. 

Tijdens de rit van vandaag passeerde we de Duitse grens. Het oude douane gebouwtje en slagbomen waren er nog en aan de overkant de zogenaamde Zoll. Stukje door Duitsland gefietst en toen voerde de route ons weer terug Nederland in.

Motor trikes is trouwens iets typisch voor deze streken lijkt het wel. We hebben er elke dag meerdere gezien, rijdend of geparkeerd voor een huis