2023 We zoeken de grenzen op

Fietstocht langs de grenzen van ons land. Dus langs de Duitse grens, langs de Belgische grens  en dan langs de Noordzee kust terug naar Amsterdam. Maar eerst moeten we natuurlijk naar de grens.  Periode eind augustus - begin september 2023

Vanuit Amsterdam fietsen we via Zaandam en Purmerend richting IJsselmeer en Enkhuizen. Het regent een heel klein beetje als we vertrekken. Even na twaalven zijn we in Hoorn en is het tijd voor de lunch. Ruim op tijd voor de boot naar Stavoren bereiken we Enkhuizen. Er zit dus niks anders op dan maar ergens op een terras aan de haven te wachten. Tijd voor een verse muntthee.

Met de boot dus van Enkhuizen naar Stavoren en daarna nog een paar kilometer door naar Warns. Leuke B&B, de Loft, recht tegenover de kerken begraafplaats. De volgende ochtend, zondag, mochten we om 8 uur dan ook genieten van het luiden de klokken, oproep tot kerkbezoek. We zijn in Warns gebleven om te eten. Dit viel zeker niet tegen, Surf en Turf van ossenhaas en grote garnalen op iets te garen groente, maar met ruime hoeveelheid frietjes, salade en peertjes met kaneel. Restaurant Greate Piet, prima plek.

De zondagsrust werd dus om 8.00 in de ochtend hard verstoord door het luiden de kerkklokken. Voor wie is ons een raadsel want we hebben geen kerkganger gezien. Nou waren wij natuurlijk al met het ontbijt bezig, we hadden namelijk een lange rit voor de boeg en we wilde op tijd op pad zijn.

Via Hindeloopen en Makkum langs het IJsselmeer richting Harlingen voor de tocht langs de Waddenzee. We fietsen tot Holwert en daar buigen we even landinwaarts naar Dokkum, de overnachtingsplek voor vandaag.

We hebben er ruim 100 kilometer op zitten als we tegen vier uur in de middag de wallen van de oude vestingstad passeren op zoek naar het logement voor de nacht. Voor het eten onze vaste wandeling, indien we in een vestingstad zijn, over stadswallen gemaakt. Morgen verder langs de Waddenzee richting Delfzijl om vanaf daar langs de Duitse grens af te zakken naar het zuiden.

Derde dag en drie keer is scheepsrecht. Het begon al bij het verlaten van Dokkum, we reden op de weg, hadden de inrit naar fietspad gemist en misten dus ook de afslag. Terug fietsen dus. Ook op de dijk langs de Waddenzee mochten er terug omdat het pad ophield.Terug fietsen dus. En de derde keer viel zwaar, de geplande overnachting rond de 100 km lukte niet helemaal dus stukje verder naar Midwolda. Wederom missen we een afslag en zien na het kruizen van het water de weg waar we net hebben gereden aan de kade overkant. We fietsen dus zomaar weer terug voor de derde maal. Maar we bereiken uiteindelijk Midwolda na een dag met 125 km plus extra kilometers terug fietsen in het zadel. 

Paar opmerkingen over het Noorden van ons land en zeker het stukje Groningen, wat is het leeg en stil. Mooi, dat wel. We komen amper mensen tegen en er is dus onderweg niks te krijgen.

Omdat we uit ervaring weten dat horeca buiten de randstad op maandag dicht is hebben we onderweg een salade meegenomen uit een buurtwinkel, bleek een goed plan.

Wat verlangen we terug naar de vervloekte wild roosters van voorgaande dagen. Het asfalt ertussen was glad en de weg ruim en recht. Wat een verschil met vandaag. Elk dorp heeft een mooie rustieke steentjes weg, dat is nog te doen, maar waarom de fietsknooppuntenroute soms over zandpaden gaat blijft een raadsel. Al heeft het misschien mee van doen dat over dit soort wegen het binnenvallende Duitse leger minder hard kon opschieten en dat het toen maar zo gelaten is. Anyway Matthieu van de Poel zou zich prima vermaakt hebben.

Onderweg het bijzondere dorpje Bourtange aangedaan. Wederom kunnen we een vestingstadje van de lijst te bezoeken vestingstadjes schrappen.

Geen overnachting te vinden in Twist, dus iets afgeweken van het plan wat we in de ochtend hadden en iets meer landinwaarts aangeland in Nieuw Amsterdam. Als je zo een mooie plaatsnaam op de kaart ziet is het lastig niet even te checken of er een B&Bis met een kamer vrij.

Tijdens de rit van vandaag passeerde we de Duitse grens. Het oude douane gebouwtje en slagbomen waren er nog en aan de overkant de zogenaamde Zoll. Stukje door Duitsland gefietst en toen voerde de route ons weer terug Nederland in.

Motor trikes is trouwens iets typisch voor deze streken lijkt het wel. We hebben er elke dag meerdere gezien, rijdend of geparkeerd voor een huis

Na Noord-Holland, Friesland, Groningen en Drenthe vandaag Overijssel binnen gevallen. Dachten we vanochtend nog dat het landschap gelijk zou blijven langs de grens is dat toch echt wel een misrekening. Natuurlijk gaat de route af en toe over onverharde weg of smalle stukken slecht wegdek, maar het landschap veranderd wel degelijk en het type boerderijen is in deze regio anders als de grote herenboerderijen in het hoge noorden.

Nu we de boerderijen aanhalen even een extra opmerking over de boeren. Eigenlijk fietsen we steeds langs landerijen, wat is er toch enorm veel ruimte in gebruik door de boeren. Groot, groter, grootst.

Een vergelijking met verleden jaar is er natuurlijk niet, maar waar we nu na 600 km nog steeds in Nederland rondfietsen zaten we verleden jaar na zes dagen in Parijs. In de ochtend hebben we zo'n beetje elk type wegdek gehad. Van zand- en bospad, elk type steentjes weg tot asfalt met reparatie asfaltklonten weg. Waar in het noorden de wegen redelijk recht waren slingeren we hier door een afwisselend landschap.

Door het volgen van de grens fietsen we een aantal kilometer om hemelsbreed één kilometer verder te zijn. We lunchen in Oeding (D) bij een bakker, prima broodjes voor een Duitse prijsje.

Een iets kortere rit vandaag met 85 km, dus we waren ook redelijk op tijd op de plaats van bestemming, Dinxperlo. Wat ons de ruimte gaf om voor Kitty even naar de plaatselijke Hema te slenteren en meteen het centrum te bekijken. Leuk dat er een Top1Toys is alwaar een paar fijne varianten te vinden waren. En natuurlijk een Chinees-Indisch restaurant, daar snel een Pangsit Goreng gehaald. Prima warm citroenachtig sausje erbij.

Gisteren al wat over gezegd, maar ook voor vandaag gaat dat op. Hemelsbreed gaan we 40 km zuidelijker, maar de route is 101 km. Nu is een fietsvakantie zonder regen niet compleet en dat hebben we dus hedenmorgen kunnen afvinken op de Fietsvakantie bingokaart. Het landschap gaat nu af en toe heuvel op en af. Halverwege, in de buurt van Lobith steken we de Rijn over. Op de noordelijke oever kruisde we reeds de voormalige grens van het Romeinse Rijk.

'sMiddags schieten we iets meer op. We hebben nog wel een bui, maar bijna geen onverharde weg meer. Na van de week Kitty haar voorband te hebben vervangen was nu mijn fiets aan de beurt. Achterband was wel klaar. Waarom de voorrem niks meer doet is me na een uurtje klooien nog steeds een raadsel. Morgen dus maar even langs een fietsenmaker.

We overnachten vandaag in Duitsland, en voor de verandering maar weer eens tegenover een kerk. Dat maakt vijf uit zeven overnachtingen tegenover de plaatselijke kerk. Het hotel is tevens kroeg en restaurant. Een prima Schnitzel gegeten.

Een dag met best wel op oponthoud. Eerst langs een fietsenmaker om de rem te laten repareren. Maar ook een lekke band en daaruit voortvloeiende bezoek aan een fietsenwinkel voor aanschaf van wat nieuwe binnenbanden en reserve buitenband na het vervangen van een buitenband gisteren. We waren dan ook een minuutje voor zessen pas bij de B&B. We zullen hier twee nachten blijven, na acht dagen fietsen zijn we wel even toen aan dagje rust.

Na acht dagen in het zadel en 800 kilometer achter de wielen zijn we wel toe aan een rustdag. Na een voor ons doen laat ontbijt zijn we nog wel even naar Roermond gefietst. Roermond is de geboorteplaats van Pierre J H Cuypers, architect van oa. Rijksmuseum en Centraal Station te Amsterdam. Even door het centrum geslenterd en vlaai gegeten en toen weer terug naar B&B zodat we de Grand Prix kunnen kijken.

Het begint steeds meer op een kerkenroute te lijken. Hebben we al regelmatig tegenover de plaatselijke kerk geslapen, en gaat de route in kleine dorpjes standaard om de kerk vannacht slapen we in een soort kerk. De eigenaren zijn evangelisten en in de werkruimte waar onze fietsen nu geparkeerd staan zijn op zondag religieuze samenkomsten.

Vandaag de stijlste klim gehad tot nu toe, de Berenbosweg, 450 meter 10% omhoog. Dit was zwaar en we prijzen ons gelukkig dat het eerdere plan om in de bergen te gaan fietsen om verschillende redenen terzijde is geschoven.

Boodschappen en eten is in Duitsland echt wel goedkoper.

Het Limburgse heuvellandschap hakt erin. De knooppunten route is mooi en landelijk, maar dat betekent in Limburg heuvel op en heuvel af, en die zijn soms best steil en met bepakking dus best zwaar. We gaan oa over de Zandberg en Steenberg. Een paar keer lopen we het laatste stukje.

Blij dus dat we een niet te lange rit hadden vandaag. Natuurlijk wel even verkeerd gereden en een extra ronde gemaakt. Dat compenseerde het stukje wat we door ontbrekende bewegwijzering hadden afgesneden.

Tot nu toe hadden we steeds ZW wind, de eerste paar dagen dus in de rug, maar vanaf Delfzijl flink tegen. Nu dat we weer naar het noorden draaien is de wind ook gedraaid en hebben we dus wederom tegenwind.

Het B&B is luxe, hotel chique. Een plek waar Roos trots op zou zijn.

We hebben er met de rit van vandaag 1100 km opzitten. Na Limburg, waar we in tegenstelling tot andere provincies een paar dagen gefietst hebben zijn we nu in Brabant aanbeland.

Vanuit Lanaken soms op Belgisch grondgebied, en dan weer aan de Nederlandse kant van de Maas slingeren noordelijk. We steken tot tweemaal toe de Maas over op een voetveer.

Het weer zit niet mee en rijden vanaf een uur of 11 tot drie in de middag in de regen. Als het dan eindelijk droog is krijgt Kitty een lekke band. Fijn dat het gebeurde toen het droog was. Toch makkelijker bij het wisselen van een bandje. Morgen dus maar weer een langs de fietsenwinkel voor nieuwe binnenband.

Wat is de Maas trouwens een enorme rivier. Breed en flinke stroming, met daarnaast kanalen om scheepvaart mogelijk te maken. Er komt daar een hoop water Nederland binnen.

De vermoeidheid slaat toe, we zijn weer toe aan een rustdag. Even niet op de fiets zitten en het "bike-eat-sleep" onderbreken. Dus bij aankomst in Hoeven gevraagd of we een nachtje langer kunnen blijven. Geen probleem in dit voormalige klooster dat als hotel en conferentieoord wordt gebruikt, maar in de weekenden alleen voor feesten en trouwpartijen. Dus ook zaterdag, de rustdag zullen we hier door de gangen zwerven. We fietsen ondanks de vermoeidheid toch zonder al teveel problemen 101 km vandaag en komen op een totaal van 1200 km op onze tocht langs de grens.

Een wonderlijke grens is er in Baarle Nassau - Baarle Hertog. Een plaats waar een deel nog onder België valt, maar in Nederland ligt. Met landsgrenzen dwars over straat. In het Belgische deel, Baarle Hertog, veel aanbod van vuurwerk en tabakswaren. Wat blijft opvallen is de hoeveelheid onverharde wegen en paden die aan de NL kant van de grens als fietspad worden aangeduid.

'sAvonds eten we bij de Chinees, klassiek uitje tijdens de vakantie.

We ontbijten later als gebruikelijk en maken plannen voor morgen als we richting Zeeuws Vlaanderen gaan. Het is lastig om nog een betaalbare overnachting te vinden, maar ook nu slagen we weer. Regenachtige dag, dus prima dag om rustig aan te doen. We gaan eerst maar eens naar het nabij gelegen Etten Leur voor museum bezoek.

Van Gogh is ook in Etten Leur een trekker. Zijn vader heeft als dominee hier gewerkt en Vincent besloot hier om zich in te schrijven als kunstenaar, schilder. Genoeg redenen om het streekmuseum van naam te doen veranderen en een link met van Gogh te geven zodat het uitmelken van de naam van Gogh ook hier door gaat. Wel een charmant klein museum met een kaartjes verkoper die blij was iets van zijn kennis over Etten Leur te kunnen delen. De art deco watertoren zou wel iets meer aandacht mogen krijgen.

We verlaten Brabant en de waarschijnlijk het laatste bosgebied van deze tocht. Na het westelijk havengebied in Amsterdam en de Eemshaven gezien te hebben fietsen we vandaag door het derde grote havengebied rond Antwerpen. Opvallend zijn het het immense BASF terrein en de stootbanden bij de bruggen. Ook steken we de derde grote rivier over met een pont. Na de Rijn en Maas nu de Schelde. En dan fietsen we de leegheid van Zeeuws Vlaanderen binnen.

Op weg een erg leuke B&B en naar de mosselen. De R zit in de maand, dus het mag. We eten mosselen op een fijn terras met uitzicht op de Westerschelde en de drukte op het water.

En zo bereiken we de volgende uithoek van ons land, Cadzand, en belanden we aan de Noordzee kant. We zijn bijna rond, vanaf hier gaat het in noordelijke richting langs de kust omhoog. De tocht van vandaag, toch ook weer 100 km ging veelal over dijken of langs dijken. We blijven ons wel verbazen over wat soms als fietspad wordt gekwantificeerd.

Het goede weer is ook weer teruggekeerd en we rijden de gehele dag in de zon. En dat brengt op een zondag veel mensen naar buiten. Groepen wielrenners, meeting met koetsen en bij aankomst in Groede een kunstmarkt. Groede is een heel leuk klein dorpje en we zijn heugelijk verrast met onze accommodatie voor de nacht. Oud, maar op een leuke manier oud.

Erg mooie rit vandaag. Verrassend eigenlijk, we hadden geen bos meer verwacht, maar rijden een groot gedeelte van de dag door de bossen. En weer veel op en neer in de duinen met zelfs een 10% + klim en aan de andere kant nog stijlere afdaling. Zeeland is veel meer dan lege kale vlaktes.

De boot van Breskens naar Vlissingen was best wel druk en zo was het eigenlijk de hel dag op de fietspaden. Vol met E-bikes dat wel, er wordt amper nog op gewone fietsen gereden.

Natuurlijk is de rit over de Oosterscheldekering een extra bonus, weer iets kunnen afvinken van de 'to do list'. Naast de Afsluitdijk en Houtribdijk een traject waar elke Nederlanderse fietsliefhebber moet hebben gefietst naar onze mening. In Burch gestopt bij een klassieke bakker en een paar Zeeuwse bolussen naar binnen gewerkt.

Voor het eerst zijn we voor negen al op pad, we willen de pont van 13.00 halen voor onze oversteek van de Maasvlakte naar Hoek van Holland. Na het IJsselmeer, de Rijn, de Maas en Westerschelde wederom het water over per pont, nu steken we de Nieuwe Waterweg over. We verlaten dus Zeeland wat ons positief verrast heeft, en fietsen Zuid Holland binnen. Wachtend op de pont hebben we een op het terras een leuk gesprek met twee Hagenezen.

Colaatje op de boulevard van Scheveningen en dan op weg naar het centrum van Den Haag. De eerste grotere stad waar we gaan overnachten tijdens deze tocht. We hebben er nu ruim 1500 km op zitten, met het fietsen wat we op de rustdagen gedaan hebben 1550 km en gaan morgen op weg naar huis dus door de 1600 km grens heen. Beduidend stukje meer als verleden jaar.

Extra rustdag, of eigenlijk eindelijk in een stad waar wat te doen is, musea en wat anders te eten. We besluiten een dagje in Den Haag te blijven voordat we naar huis fietsen. Gisteravond bijvoorbeeld bij de Nepalees een thali wezen eten, dat is wel wat anders als de zoveelste varkenshaas op het menu. We hebben best gevarieerd gegeten de afgelopen weken, maar we zijn wel toe aan wat meer uitgesproken smaken.

We bezoeken vandaag het Louwman Museum en Kunstmuseum Den Haag. Beide zeker de moeite waard om nogmaals te bezoeken. Het gebouw van het Kunstmuseum, het laatste werk van Berlage is al een kunstwerk op zich. Fijne collectie Mondriaan en de Stijl, Delfts aardewerk en tentoonstellingen over Escher. De auto collectie in het Louwman museum is groot en bijzonder prettig tentoongesteld.

Zo nog even de stad in om wat te eten en dan klaarmaken voor de laatste etappe van morgen.

De laatste etappe van deze fietsvakantie. We rijden vrij rustig van Den Haag naar Amsterdam. Rustig, omdat we toch wel moe zijn, pijntjes hebben en er is geen haast vandaag. Een korte rit van 75 km over grotendeels bekend terrein. Als afsluiting eten we kibbeling op "ons bankje" te Bloemendaal aan Zee. Het is een warme dag, dus vullen we de bidons nogmaals met koud water bij de IKEA te Haarlem. Om half vier draaien we na +/- 1625 km de Broedeletstraat weer in, we zijn weer thuis.